Trzeźwić zemdlonego.
Słownik języka polskiego . 2013.
trzeźwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, trzeźwićwię, trzeźwićwi, trzeźwićwij, trzeźwićwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić trzeźwym, doprowadzać do przytomności; cucić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzeźwić nieprzytomnego solami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cucić — ndk VIa, cucićcę, cucićcisz, cuć, cucićcił, cucićcony «przywracać kogoś zemdlonego do przytomności; trzeźwić» Cucono ją przez dłuższy czas. Cucić kogoś z omdlenia. cucić się «odzyskiwać przytomność; budzić się ze snu» Cucić się siłą woli … Słownik języka polskiego
trzeźwienie — n I rzecz. od trzeźwić a. trzeźwieć … Słownik języka polskiego
cucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, cucićcę, cucićci, cuć, cucićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} przywracać przytomność komuś, kto ją utracił, zemdlał; trzeźwić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cucić kogoś amoniakiem, zimną wodą. Zemdloną kobietę cucono przez dłuższą … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otrzeźwiać się – otrzeźwić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przywracać sobie przytomność; trzeźwić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Otrzeźwiać się zimną kąpielą, mocną kawą, gimnastyką. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
