trzpiot

trzpiot
m IV, DB. -a, Ms. \trzpiotocie; lm M. -y, DB. -ów (także B.=M. - zwykle o kobietach)
«człowiek lekkomyślny, płochy, roztrzepany, niefrasobliwy, beztroski; lekkoduch, pędziwiatr»

Kiedy ten trzpiot wreszcie spoważnieje.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • trzpiot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. trzpiocie {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba figlarna, nieprzejmująca się niczym, trochę lekkomyślna, roztrzepana; lekkoduch, figlarz, pędziwiatr {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • трепет — род. п. а, укр. трепет – то же, трепета осина, Рорulus tremula L. , ст. слав. трепетъ τρόμος, φρίκη (Клоц., Супр.), болг. трепет, сербохорв. тре̏пе̑т, словен. trepèt, род. п. ẹta, польск. trzpiot, в. луж. třepjet, třероt. Отсюда трепетать,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • asan — m IV, DB. a, C. u a. owi, Ms. asannie a. u; lm M. owie, DB. ów daw. → acan Asan bałamut i trzpiot, Asan kłamstwa gadał. (Mickiewicz) …   Słownik języka polskiego

  • diabełek — m III, DB. diabełekłka, N. diabełekłkiem; lm M. diabełekłki, DB. diabełekłków «zły duch, złośliwy duszek; diablę, diablik, chochlik» Wyrzeźbił rogatego diabełka. przen. «o dziecku, o kimś niedorosłym: złośnik (złośnica), trzpiot, figlarz… …   Słownik języka polskiego

  • diablę — n IV, D. diablęęcia; lm M. diablęęta, D. diablęląt → diabełek Uwijali się jak diablęta. przen. «o dziecku: trzpiot, urwis, diabełek» Znów napsociły te moje diablęta …   Słownik języka polskiego

  • fircyk — m III, DB. a, N. fircykkiem; lm M. i, DB. ów «człowiek niepoważny, lekkomyślny, trzpiot, lekkoduch; modniś, strojniś» Zachowywać się jak fircyk. ‹?› …   Słownik języka polskiego

  • paliwoda — m odm. jak ż IV, CMs. paliwodawodzie; lm M. paliwodady a. paliwodadowie, DB. paliwodadów 1. przestarz. «człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny, niepoważny; narwaniec, postrzeleniec, pędziwiatr, trzpiot» 2. daw. «blagier, łgarz» …   Słownik języka polskiego

  • sowizdrzał — m IV, D. a, Ms. sowizdrzałale; lm M. y 1. «człowiek trzpiotowaty, niepoważny; trzpiot, żartowniś, wesołek, postrzeleniec, pędziwiatr, urwis» 2. «postać żartownisia występującego w literaturze ludowej od XVI w., będącego uosobieniem ludowej… …   Słownik języka polskiego

  • trzpiotka — ż III, CMs. trzpiotkatce; lm D. trzpiotkatek «kobieta, dziewczyna trzpiot» …   Słownik języka polskiego

  • półdiablę — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IVa, D. półdiablęęcia; lm M. półdiablęęta, D. półdiablęląt {{/stl 8}}{{stl 7}} zazwyczaj w odniesieniu do dziecka: trzpiot, psotnik, urwis {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”