tułaczy
Look at other dictionaries:
tułaczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący tułacza, właściwy tułaczowi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tułacza droga, niedola. Tułaczy smutek. Tułacze życie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koczowniczy — «dotyczący koczownictwa, koczowników, właściwy koczownikom, wędrowny, tułaczy» Ludy, plemiona koczownicze. Prowadzić koczowniczy tryb życia … Słownik języka polskiego
żywot — m IV, D. a, Ms. żywotocie; lm M. y 1. książk. «życie, bieg życia; sposób, tryb życia» Długi, krótki żywot. Żywot tułaczy, zakonny. Prowadzić pędzić beztroski, nędzny, pracowity, próżniaczy żywot. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz.… … Słownik języka polskiego
koczowniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do koczownictwa, związany z koczownictwem lub koczownikami; wędrowny, tułaczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koczowniczy tryb życia. Koczownicze ludy Afryki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
