- turbacja
- ż I, DCMs. \turbacjacji; lm D. \turbacjacji (\turbacjacyj)daw. dziś gw. «zmartwienie, niepokój, troska; kłopot, trud»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
turbacija — ×turbãcija (l. turbacja) sf. (1) NdŽ, FrnW, KŽ, An, Sdr; S.Dauk, BsMtI167(Brt) gaištas, trukdymas, apsunkinimas, rūpestis: O svečias darbymetėj – tai tik turbacija Ds. Daugiau turbãcijos negu unaro Plv. Tiek daug aš čia savo atvažiavimu jum… … Dictionary of the Lithuanian Language