ceklarz

ceklarz
m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y
hist. «dawny pachołek miejski, pełniący służbę przy burmistrzu oraz czuwający nad porządkiem i bezpieczeństwem w mieście, ścigający przestępców i wymierzający im karę cielesną»
‹z niem.›

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • ceklarski — ceklarskiscy przym. od ceklarz Topór ceklarski …   Słownik języka polskiego

  • ceklerius — ×ceklerius (l. ceklarz) sm. SPII159 baudėjas, budelis …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”