tuziemiec

tuziemiec
m II, DB. \tuziemiecmca, W. \tuziemiecmcze; lm M. \tuziemiecmcy, DB. \tuziemiecmców
«człowiek urodzony w danym kraju, należący do rdzennej ludności miejscowej; mieszkaniec kraju, regionu; tubylec»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”