twardziel

twardziel
ż V, DCMs. -i; lm D. -i
1. bot. «wewnętrzna część drewna w starszych pniach drzew, znajdująca się między bielem a rdzeniem, złożona z komórek martwych, nie biorąca udziału w przewodzeniu wody»
2. m I, DB. -a; lm M. -e, DB. -i a. -ów
posp. «człowiek twardy, nieustępliwy, bezwzględny, wytrzymały, nieugięty»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • twardziel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba odporna na przeciwności losu, stanowcza, bezwzględna, nieustępliwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był wyjątkowym, prawdziwym twardzielem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • charakternik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek odznaczający się silnym, wyrobionym charakterem; ktoś odważny, stanowczy, mający silną wolę; twardziel {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”