- twardziel
- ż V, DCMs. -i; lm D. -i1. bot. «wewnętrzna część drewna w starszych pniach drzew, znajdująca się między bielem a rdzeniem, złożona z komórek martwych, nie biorąca udziału w przewodzeniu wody»2. m I, DB. -a; lm M. -e, DB. -i a. -ówposp. «człowiek twardy, nieustępliwy, bezwzględny, wytrzymały, nieugięty»
Słownik języka polskiego . 2013.