Tylne siedzenie.
Tylne koła samochodu.
Tylna kieszeń.
Tylne wyjście.
Tylne łapy, odnóża, płetwy.
Samogłoska tylna.
Słownik języka polskiego . 2013.
tylny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieszczący się, ustawiony z tyłu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tylna noga psa. Tylna brama. Tylne drzwi. Tylne szeregi żołnierzy. Tylne światła samochodu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tylny — Tylnymi drzwiami «niezauważalnie, np. w tajemnicy lub podstępem»: Przeciwni byliśmy jednak pomysłowi utworzenia inspekcji drogowej. Przepis został wprowadzony niejako tylnymi drzwiami, jako rządowa poprawka do ustawy (...). KSz 28/03/2002 … Słownik frazeologiczny
drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch … Słownik frazeologiczny
bezan — m IV, D. u, Ms. bezannie; lm M. y 1. żegl. «żagiel gaflowy na bezanmaszcie» 2. żegl. «tylny maszt na dwumasztowym żaglowcu» ‹hol.› … Słownik języka polskiego
bezanmaszt — m IV, D. u, Ms. bezanmasztszcie; lm M. y żegl. «tylny maszt na trzymasztowym żaglowcu o ożaglowaniu gaflowym» ‹hol. + maszt› … Słownik języka polskiego
jol — m I, D. a; lm M. e, D. i a. ów 1. żegl. «statek dwumasztowy z ożaglowaniem gaflowym, mający maszt tylny niższy od przedniego i ustawiony poza trzonem sterowym; ożaglowanie takiego statku» 2. żegl. «kilkuwiosłowa łódź okrętowa» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
karawela — ż I, DCMs. karawelali; lm D. karawelael «jednopokładowy żaglowiec z XV XVIII w., o wysokich kasztelach na dziobie i rufie, o trzech masztach, z których tylny miał ożaglowanie skośne, a pozostałe rejowe» ‹fr. z port.› … Słownik języka polskiego
kecz — m II, D. a; lm M. e, D. y żegl. «żaglowiec o żaglach skośnych i dwóch masztach, z których tylny jest znacznie niższy od przedniego i umieszczony przed kołem sterowym» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
lik — I m III, D. u, N. likkiem, blm dziś tylko w wyrażeniu: Bez liku «bardzo dużo, wiele» II m III, D. u, N. likkiem; lm M. i 1. żegl. «wzmocniony brzeg żagla» Górny, dolny, przedni, tylny lik. 2. ryb. «lina, do której bezpośrednio przymocowuje się… … Słownik języka polskiego
odwłok — m III, D. a a. u, N. odwłokkiem; lm M. i «tylny odcinek ciała stawonogów, leżący za tułowiem» Odwłok raka, motyla … Słownik języka polskiego
