uciemiężyć

uciemiężyć: dk VIb, \uciemiężyćżę, \uciemiężyćżysz, \uciemiężyćmięż, \uciemiężyćżył, \uciemiężyćżony - uciemiężać ndk I, \uciemiężyćam, \uciemiężyćasz, \uciemiężyćają, \uciemiężyćaj, \uciemiężyćał, \uciemiężyćany,

przestarz. «zastosować represje, ucisk, nałożyć ciężary; pognębić»

Uciemiężeni chłopi pańszczyźniani.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

pognębić — dk VIa, pognębićbię, pognębićbisz, pognębićgnęb, pognębićbił, pognębićbiony pognębiać ndk I, pognębićam, pognębićasz, pognębićają, pognębićaj, pognębićał, pognębićany 1. «gnębiąc, szykanując, prześladując zniszczyć kogoś moralnie lub materialnie; … Słownik języka polskiego
zgnębić — dk VIa, zgnębićbię, zgnębićbisz, zgnęb, zgnębićbił, zgnębićbiony 1. «wpłynąć źle na czyjeś samopoczucie; zmartwić, znękać, przygnębić» Zgnębiła go diagnoza lekarza. Być zgnębionym złymi wiadomościami. 2. rzad. «uciemiężyć, ujarzmić; pognębić»… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias