- uczniak
- m III, DB. -a, N. \uczniakkiem; lm M. ci \uczniakacy, te -i, DB. -ówlekcew. «uczeń szkolny, zwłaszcza bardzo młody»
Krnąbrny uczniak.
Czerwienić się jak uczniak.
Słownik języka polskiego . 2013.
Krnąbrny uczniak.
Czerwienić się jak uczniak.
Słownik języka polskiego . 2013.
uczniak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIa, lm M. uczniakacy || i {{/stl 8}}{{stl 7}} z lekceważeniem lub ironicznie o uczniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poczciwy uczniak. Zachowywać się jak uczniak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień