ucztować

ucztować
ndk IV, \ucztowaćtuję, \ucztowaćtujesz, \ucztowaćtuj, \ucztowaćował
książk. «brać udział w uczcie, bankiecie; biesiadować»

W Suzie, na dworze, król Dariusz ucztuje. (Ujejski)


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • ucztować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ucztowaćtuję, ucztowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} brać udział w wielu imprezach towarzyskich, ucztach lub je organizować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na wieść o zwycięstwie całe miasto zaczęło ucztować. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • biesiadować — ndk IV, biesiadowaćduję, biesiadowaćdujesz, biesiadowaćduj, biesiadowaćował książk. «brać udział w biesiadzie; ucztować» …   Słownik języka polskiego

  • ucztowanie — n I rzecz. od ucztować …   Słownik języka polskiego

  • do białego dnia [rana] — {{/stl 13}}{{stl 7}} do rana, do świtu, do czasu, kiedy na dworze robi się jasno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tańczyć, ucztować do białego dnia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”