- udziec
- m II, D. udźca; lm M. udźce, D. udźców«udo dużego zwierzęcia przeznaczone do spożycia»
Udziec barani.
Wędzony, pieczony udziec.
Udziec sarni.
Udziec z dzika.
Słownik języka polskiego . 2013.
udziec
Look at other dictionaries:
udziec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. udźca; lm D. udźców {{/stl 8}}{{stl 7}} udo dużego zwierzęcia przeznaczone do spożycia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udziec wołowy, barani, sarni. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeleni — przym. od jeleń Udziec jeleni. Rogi jelenie … Słownik języka polskiego
dyszek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. dyszekszka {{/stl 8}}{{stl 7}} udziec cielęcy lub barani; szynka z udźca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Upiec dyszek cielęcy. <niem.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jeleni — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. jeleń: Udziec jeleni. Rogi jelenie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
