Udzielne księstwo, państwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
udzielny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, udzielnyni {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. udzielna księżniczka [księżna]; udzielny książę {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udzielny — książę, udzielna księżna «o kimś, kto nie zwraca uwagi na innych, unosi się pychą, jest dumny, wyniosły»: Katrin obserwuje awanse czynione jej przez doktora z łaskawością udzielnej księżnej i sporą dozą źle maskowanego rozbawienia. E. Cechnicka,… … Słownik frazeologiczny
udzielny książę — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kimś, kto nie zwraca uwagi na innych, nie słucha przełożonych, uważa się za niezależnego, gdy tak nie jest : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachowujesz się jak udzielny książę, a potem wszyscy obrywamy od szefa. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
książę — książk. Książę ciemności «szatan»: (...) Pan Bóg zapuścił na ziemię zasłonę z ciemności. Teraz diabeł, książę ciemności, ma już wolną rękę i może czynić ze światem, co mu się podoba (...). J. Wittlin, Sól. Książę z bajki zob. bajka 1. Nie czekać… … Słownik frazeologiczny
księżna — Udzielna księżna zob. udzielny … Słownik frazeologiczny
książę — m, DB. księcia, CMs. księciu, W. książę, N. księciem; lm M. książężęta, DB. książężąt 1. «nie koronowany władca państwa lub jego części» ∆ hist. Wielki książę «w dawnej Rusi i na Litwie: książę mający władzę zwierzchnią nad udzielnymi książętami» … Słownik języka polskiego
władca — m odm. jak ż II, DCMs. władcacy; lm M. władcacy, DB. władcaców «ten, kto sprawuje władzę; monarcha, panujący» Władca dziedziczny. Okrutny, sprawiedliwy władca. Udzielny władca. ∆ Władca absolutny «monarcha, król sprawujący najwyższą władzę w… … Słownik języka polskiego
książę — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak n IVa, D.B. księcia, C. księciu, Mc. księciem; lm M. książęęta, D. książężąt {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niekoronowany władca państwa albo jakiegoś terytorium : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
