udziwnić

udziwnić
dk VIa, \udziwnićnię, \udziwnićnisz, \udziwnićnij, \udziwnićnił, \udziwnićniony - udziwniać ndk I, \udziwnićam, \udziwnićasz, \udziwnićają, \udziwnićaj, \udziwnićał, \udziwnićany
«nadać czemuś cechy dziwności; uczynić coś dziwnym, osobliwym, niesamowitym»

Udziwniające dekoracje.

Udziwniony film.

Udziwniony świat powieści.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • udziwniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, udziwniaćam, udziwniaća, udziwniaćają, udziwniaćany {{/stl 8}}– udziwnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, udziwniaćnię, udziwniaćni, udziwniaćnij, udziwniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić coś dziwnym, niezwykłym :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • udziwnienie — n I 1. rzecz. od udziwnić. 2. lm D. udziwnieniewnień «scena, motyw itp. sprawiające, że coś staje się dziwne, osobliwe» Film bez udziwnień …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”