ugnoić

dk VIa, \ugnoićoję, \ugnoićoisz, \ugnoićnój, \ugnoićnoił, \ugnoićnojony

1. «umazać, powalać coś gnojem»

Ugnoił wóz i nie może teraz przewieźć worków ze zbożem.

2. pot. «ubrudzić, upaprać»

Ugnoić kalosze błotem.

3. rzad. «użyźnić (ziemię) gnojem»

ugnoić się strona zwrotna czas. ugnoić

Świnie całe się ugnoiły.