Ułamać kawałek chleba, bułki.
Ułamać gałązkę bzu, leszczyny.
Ułamała się główka kwiatu.
Ułamała się rączka parasolki.
Ułamał się komuś ołówek.
Ząb się ułamał.
Słownik języka polskiego . 2013.
ułamać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ułamywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ułamywać się – ułamać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać łamaniu; łamać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ułamał mi się paznokieć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ułamywać — → ułamać … Słownik języka polskiego
poułamywać — dk VIIIa, poułamywaćmuję, poułamywaćmujesz, poułamywaćmuj, poułamywaćywał, poułamywaćywany «ułamać wiele czegoś, ułamać po kolei, jedno po drugim; poobłamywać» Poułamywać dużo gałęzi … Słownik języka polskiego
ułamywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, ułamywaćmuję, ułamywaćmuje, ułamywaćany {{/stl 8}}– ułamać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, ułamywaćmię, ułamywaćmie, ułamywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} odrywać, oddzielać część od całości przez łamanie; odłamywać, urywać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gałąź — ż V, DCMs. gałąźłęzi; lm M. gałąźłęzie, D. gałąźłęzi, N. gałąźłęziami a. gałąźłęźmi 1. «pęd wyrastający z pnia drzewa; konar, odrośl» Gałąź świerkowa. Rosochata gałąź. Gałąź dębu. Ułamać gałąź. Wiatr porusza gałęziami. ◊ Pójść na gałąź, skończyć… … Słownik języka polskiego
nadłamać — dk IX, nadłamaćmię, nadłamaćmiesz, nadłamaćłam, nadłamaćał, nadłamaćany nadłamywać ndk VIIIa, nadłamaćmuję, nadłamaćmujesz, nadłamaćmuj, nadłamaćywał, nadłamaćywany «ułamać kawałek czegoś; złamać coś częściowo, niezupełnie, nie do samego końca»… … Słownik języka polskiego
pręt — m IV, D. a, Ms. pręcie; lm M. y 1. «cienka laska, tyczka, cienki drążek; prosta gałązka, witka, rózga» Brzozowy, wiklinowy pręt. Pręty łozy, trzcin. Poganiać, uderzyć, zaciąć (konia) prętem. Wyciąć, ułamać, złamać pręt. Wyplatać, wyrabiać coś z… … Słownik języka polskiego
u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… … Słownik języka polskiego
ukręcić — dk VIa, ukręcićcę, ukręcićcisz, ukręć, ukręcićcił, ukręcićcony 1. «zrobić coś przez kręcenie, zwijanie, nawijanie, obracanie w palcach, ucieranie czegoś; skręcić, spleść» Ukręcić powróz z konopi. Ukręcić krem. Ukręcić jaja do ciasta. ◊ Ukręcić na … Słownik języka polskiego
