ułamać

ułamać
dk IX, \ułamaćmię, \ułamaćmiesz, ułam, \ułamaćał, \ułamaćany - ułamywać ndk VIIIa, \ułamaćmuję, \ułamaćmujesz, \ułamaćmuj, \ułamaćywał, \ułamaćywany
«łamiąc oddzielić część od całości; odłamać»

Ułamać kawałek chleba, bułki.

Ułamać gałązkę bzu, leszczyny.

ułamać się «zostać ułamanym»

Ułamała się główka kwiatu.

Ułamała się rączka parasolki.

Ułamał się komuś ołówek.

Ząb się ułamał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • ułamać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ułamywać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ułamywać się – ułamać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać łamaniu; łamać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ułamał mi się paznokieć. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ułamywać — → ułamać …   Słownik języka polskiego

  • poułamywać — dk VIIIa, poułamywaćmuję, poułamywaćmujesz, poułamywaćmuj, poułamywaćywał, poułamywaćywany «ułamać wiele czegoś, ułamać po kolei, jedno po drugim; poobłamywać» Poułamywać dużo gałęzi …   Słownik języka polskiego

  • ułamywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, ułamywaćmuję, ułamywaćmuje, ułamywaćany {{/stl 8}}– ułamać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, ułamywaćmię, ułamywaćmie, ułamywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} odrywać, oddzielać część od całości przez łamanie; odłamywać, urywać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gałąź — ż V, DCMs. gałąźłęzi; lm M. gałąźłęzie, D. gałąźłęzi, N. gałąźłęziami a. gałąźłęźmi 1. «pęd wyrastający z pnia drzewa; konar, odrośl» Gałąź świerkowa. Rosochata gałąź. Gałąź dębu. Ułamać gałąź. Wiatr porusza gałęziami. ◊ Pójść na gałąź, skończyć… …   Słownik języka polskiego

  • nadłamać — dk IX, nadłamaćmię, nadłamaćmiesz, nadłamaćłam, nadłamaćał, nadłamaćany nadłamywać ndk VIIIa, nadłamaćmuję, nadłamaćmujesz, nadłamaćmuj, nadłamaćywał, nadłamaćywany «ułamać kawałek czegoś; złamać coś częściowo, niezupełnie, nie do samego końca»… …   Słownik języka polskiego

  • pręt — m IV, D. a, Ms. pręcie; lm M. y 1. «cienka laska, tyczka, cienki drążek; prosta gałązka, witka, rózga» Brzozowy, wiklinowy pręt. Pręty łozy, trzcin. Poganiać, uderzyć, zaciąć (konia) prętem. Wyciąć, ułamać, złamać pręt. Wyplatać, wyrabiać coś z… …   Słownik języka polskiego

  • u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… …   Słownik języka polskiego

  • ukręcić — dk VIa, ukręcićcę, ukręcićcisz, ukręć, ukręcićcił, ukręcićcony 1. «zrobić coś przez kręcenie, zwijanie, nawijanie, obracanie w palcach, ucieranie czegoś; skręcić, spleść» Ukręcić powróz z konopi. Ukręcić krem. Ukręcić jaja do ciasta. ◊ Ukręcić na …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
https://polish.en-academic.com/63595/u%C5%82ama%C4%87 Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”