upełnomocnić

upełnomocnić
dk VIa, \upełnomocnićnię, \upełnomocnićnisz, \upełnomocnićnij, \upełnomocnićnił, \upełnomocnićniony - upełnomocniać ndk I, \upełnomocnićam, \upełnomocnićasz, \upełnomocnićają, \upełnomocnićaj, \upełnomocnićał, \upełnomocnićany
«upoważnić kogoś do działania, występowania w czyimś imieniu; udzielić pełnomocnictwa»

Upełnomocnić kogoś do podjęcia pieniędzy, do załatwienia jakichś formalności.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • upełnomocniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, upełnomocniaćam, upełnomocniaća, upełnomocniaćją, upełnomocniaćany {{/stl 8}}– upełnomocnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, upełnomocniaćnię, upełnomocniaćni, upełnomocniaćnij, upełnomocniaćniony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”