- upełnomocnić
- dk VIa, \upełnomocnićnię, \upełnomocnićnisz, \upełnomocnićnij, \upełnomocnićnił, \upełnomocnićniony - upełnomocniać ndk I, \upełnomocnićam, \upełnomocnićasz, \upełnomocnićają, \upełnomocnićaj, \upełnomocnićał, \upełnomocnićany«upoważnić kogoś do działania, występowania w czyimś imieniu; udzielić pełnomocnictwa»
Upełnomocnić kogoś do podjęcia pieniędzy, do załatwienia jakichś formalności.
Słownik języka polskiego . 2013.