- upić
- dk Xa, upiję, upijesz, upij, upił, upity - upijać ndk I, \upićam, \upićasz, \upićają, \upićaj, \upićał, \upićany1. «łyknąć trochę jakiegoś płynu; nadpić»
Upić łyk herbaty, mleka.
Upić wina z kieliszka.
2. rzad. «doprowadzić kogoś do stanu zamroczenia pojąc go napojami alkoholowymi; spoić, upoić»upić się - upijać się «doprowadzić się do stanu zamroczenia przez wypicie nadmiaru trunku»Upić się winem, koniakiem.
Upić się jak bela.
Upijać się do nieprzytomności.
przen.Upić się radością, szczęściem.
Słownik języka polskiego . 2013.