- urokliwy
- \urokliwywi, \urokliwywszyksiążk. «urzekający, uroczy, czarujący»
Urokliwy chłopak.
Urokliwe dziecko, dziewczę.
Urokliwy głos, śpiew, nastrój, widok.
Urokliwa historia, opowieść.
Urokliwy styl gawęd.
Słownik języka polskiego . 2013.
urokliwy
Look at other dictionaries:
urokliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, urokliwywi, urokliwywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} mający urok, pociągający pięknem; urzekający, czarujący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urokliwa opowieść, melodia. Urokliwe dziecko. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urokliwie — urokliwieej książk. przysłów. od urokliwy Wyglądać urokliwie. Uśmiechać się urokliwie … Słownik języka polskiego
urokliwość — ż V, DCMs. urokliwośćści, blm książk. rzecz. od urokliwy Urokliwość dziewczęca, młodzieńcza. Urokliwość krajobrazu, miejsca, nastroju … Słownik języka polskiego
