usamowolniać

a. usamowalniać ndk I, \usamowolniaćam, \usamowolniaćasz, \usamowolniaćają, \usamowolniaćaj, \usamowolniaćał, \usamowolniaćany - usamowolnić dk VIa, \usamowolniaćnię, \usamowolniaćnisz, \usamowolniaćnij, \usamowolniaćnił, \usamowolniaćniony,

przestarz. «dawać komuś możność samodzielnego postępowania; uwalniać kogoś od zależności, poddaństwa, opieki»

Usamowolnić syna.

Usamowolnić poddanych.