ustawiacz

m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)

«ktoś, kto zajmuje się ustawianiem, regulowaniem, przygotowywaniem maszyn, urządzeń do pracy»

Ustawiacz obrabiarki, prasy.

Ustawiacz wagonów.

przen. «ironicznie o osobie wywierającej wpływ na czyjeś postępowanie»