ustny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z ustami, powstały w ustach, znajdujący się w ustach, stanowiący część ust : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jama ustna. Otwór ustny. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Interpreting — Language interpreting or interpretation is the intellectual activity of facilitating oral and sign language communication, either simultaneously or consecutively, between two or more users of different languages. Functionally, interpreting and… … Wikipedia
Interpretación de lenguas — Para otros usos de este término, véase Interpretación (desambiguación). La interpretación de lenguas o interpretación es una actividad de mediación lingüística que consiste en transmitir un discurso de tipo oral o en lengua de señas, dando lugar… … Wikipedia Español
Language interpretation — Interpreter redirects here. For the movie with the same title, see The Interpreter. For the band, see The Interpreters. For other uses, see Interpretation. Part of a series on … Wikipedia
egzamin — m IV, D. u, Ms. egzaminnie; lm M. y «sprawdzenie przez osoby kompetentne czyichś wiadomości naukowych lub fachowych przed rozpoczęciem lub po zakończeniu pewnego etapu nauki» Egzamin dyplomowy, magisterski, doktorski. Egzamin konkursowy, ustny,… … Słownik języka polskiego
harmonijka — ż III, CMs. harmonijkajce; lm D. harmonijkajek 1. zdr. od harmonia (tylko w zn. 3) ∆ Harmonijka ustna «mały, ustny instrument muzyczny, składający się z metalowych języczków umieszczonych na listwie, drgających pod wpływem prądu powietrza, które… … Słownik języka polskiego
niepisany — «nie zagwarantowany na piśmie, nie spisany; ustny, zwyczajowy» Niepisana umowa. ∆ Kodeks niepisany, prawo niepisane «normy zwyczajowe nie ustanowione jako prawo, stosowane w danym środowisku» … Słownik języka polskiego
organek — m III, D. organeknku, N. organeknkiem; lm M. organeknki, D. organeknków 1. tylko w lm «mały, ustny instrument muzyczny złożony z szeregu stroików, tj. metalowych języczków, umieszczonych na drewnianej listwie, drgających pod wpływem prądu… … Słownik języka polskiego
otwór — m IV, D. otworu, Ms. otworze; lm M. otwory 1. «naturalna lub sztucznie wytworzona przerwa w jakiejś substancji; wolne miejsce, luka, szpara, szczelina, dziura» Otwór w okiennicach, w płocie. Wywiercić otwór. Przez otwory w dachu przedostawała się … Słownik języka polskiego
słowny — słownyni, słownyniejszy 1. «składający się ze słów, wyrażony mową, pismem, słowami; ustny (w przeciwieństwie do pisemnego, piśmiennego)» Nuty z tekstem słownym pieśni. 2. «dotrzymujący danego słowa, danej obietnicy» Słowny człowiek. słowno… … Słownik języka polskiego
