- ustronny
- «położony na uboczu, oddalony od miejsc ludnych, uczęszczanych; odludny, zaciszny, odosobniony»
Ustronna alejka, uliczka.
Ustronne miejsce.
Ustronny zakątek.
Słownik języka polskiego . 2013.
ustronny
Look at other dictionaries:
ustronny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który położony jest z dala od czegoś, zwłaszcza od ludzkich siedzib; odludny, zaciszny, odosobniony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustronna plaża. Ustronne miejsce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustronny — euf. Ustronne miejsce «ubikacja»: Ambasador brytyjski w Warszawie, wydając kolację na cześć znakomitego gościa, wpadł na fatalny pomysł, żeby zaprosić na nią również korespondenta Murdocha w Polsce. Ów młody człowiek już następnego dnia opisał w… … Słownik frazeologiczny
miejsce — 1. Być na swoim miejscu «zajmować odpowiednie dla siebie stanowisko, wykonywać odpowiednią dla siebie pracę»: (...) ważna jest codzienna robota, pewność, że uczestniczy się we wspólnym wysiłku, że widzi się owoce swojej pracy, że człowiek czuje,… … Słownik frazeologiczny
odosobniony — odosobnionynieni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. odosobnić (p.) odosobniony w użyciu przym. 1. «leżący, pozostający na uboczu, daleko od innych: odległy, ustronny; żyjący na uboczu, samotny, osamotniony» Odosobnione miejsce. Odosobnione grupy … Słownik języka polskiego
samotny — samotnyni 1. «żyjący w samotności, w odosobnieniu, nie mający rodziny, towarzystwa; znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam» Samotny dziwak. Samotny na świecie. Samotny w obcym kraju, mieście. Samotny żeglarz,… … Słownik języka polskiego
zaciszny — zacisznyniejszy 1. «zasłonięty od wiatru» Zaciszna dolina, zatoka. Zaciszna polana w lesie. 2. «zwykle o mieszkaniu, pomieszczeniu lub ich części, także o miejscowości: cichy, spokojny, ustronny, dający przyjemne wrażenie; przytulny» Zaciszny… … Słownik języka polskiego
kącik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. kąt w zn. 1.: Przysiadła przestraszona w kąciku sali; w zn. 3.: Znaleźli w końcu miły kącik dla siebie; w zn. 4.: Ustronny,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
samotny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, samotnyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: żyjący z daleka od ludzi, pozbawiony towarzystwa i bliskości innych, niemający rodziny, bliskich; opuszczony, osamotniony :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spokojny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, spokojnyni, spokojnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do ludzi lub zwierząt: mający łagodne usposobienie, zachowujący spokój, nieodczuwający lub nieokazujący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ustronie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ustronieni {{/stl 8}}{{stl 7}} miejsca położone z dala od ludzkich siedzib, teren odludny, ustronny; zacisze, zakątek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Górskie, leśne ustronie. Zaciszne ustronie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
