uszkodzenie

uszkodzenie
n I
1. rzecz. od uszkodzić.
2. lm D. \uszkodzenieeń
«miejsce uszkodzone; defekt, usterka»

Pracuje przy naprawie uszkodzenia.

3. lm D. \uszkodzenieeń
«zmiana tkanki, narządu pod wpływem uderzenia, uciśnięcia, zgniecenia, oparzenia itp.»

Uszkodzenie kręgosłupa.

Uszkodzenie wątroby, mózgu.

Wypadek spowodował uszkodzenia ciała.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • uszkodzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. uszkodzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uszkodzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uszkodzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rana — ż IV, CMs. rananie; lm D. ran 1. «uszkodzenie ciała człowieka lub zwierzęcia w jakimś miejscu, polegające na przerwaniu tkanek głębiej leżących lub otwarciu jam ciała» Lekka, powierzchowna, otwarta, śmiertelna rana. Rana cięta, kłuta, tłuczona,… …   Słownik języka polskiego

  • uraz — m IV, D. u, Ms. urazzie; lm M. y 1. «uszkodzenie tkanek lub narządów wskutek miejscowego lub ogólnego działania jakiegoś czynnika zewnętrznego (np. chemicznego, mechanicznego, termicznego); ogólniej: uszkodzenie ciała wskutek uderzenia, nacięcia …   Słownik języka polskiego

  • rana — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. rananie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uszkodzenie naskórka, czasami także głębiej leżących tkanek, połączone najczęściej z krwawieniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płytka, głęboka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • awaria — ż I, DCMs. awariarii; lm D. awariarii (awariaryj) 1. «uszkodzenie, zepsucie się maszyny, urządzenia technicznego itp., uniemożliwiające lub ograniczające użytkowanie danego obiektu» Awaria silnika. Awaria sieci elektrycznej, gazowej,… …   Słownik języka polskiego

  • defekt — m IV, D. u, Ms. defektkcie; lm M. y 1. «uszkodzenie, usterka; wada fizyczna, ułomność» Defekt motoru, silnika. Defekty czcionek. Towar z defektem. Defekt stylu, wymowy. Szpecący defekt skóry. 2. «uszkodzony lub niekompletny egzemplarz druku… …   Słownik języka polskiego

  • gradobicie — n I, blm «opad gradu powodujący uszkodzenie lub zniszczenie zasiewów, drzew owocowych» Ubezpieczenie od gradobicia …   Słownik języka polskiego

  • kalectwo — n III, Ms. kalectwowie; lm D. kalectwoectw «stan organizmu spowodowany ciężkim uszkodzeniem, utrudniającym lub uniemożliwiającym jego normalne funkcjonowanie; ciężkie uszkodzenie ciała» Kalectwo wrodzone. Ktoś dotknięty ciężkim kalectwem. Jazda… …   Słownik języka polskiego

  • kancerowaty — «mający uszkodzenie; zniszczony» Kancerowaty znaczek …   Słownik języka polskiego

  • mechaniczny — 1. «dotyczący mechaniki, działający, powstały na zasadzie praw mechaniki» Uszkodzenie mechaniczne. ∆ fiz. Energia mechaniczna «energia związana ze zmianami położenia ciała oraz z samym położeniem ciała względem innych ciał» ∆ Koń mechaniczny… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”