- uświadczyć
- dk VIb, \uświadczyćczę, \uświadczyćczysz, uświadcz, \uświadczyćczył, \uświadczyćczonydziś tylko zaprzeczone «zastać, napotkać, znaleźć»
Tej książki nie uświadczysz w żadnej księgarni.
Na całym parkingu nie można uświadczyć wolnego miejsca.
Słownik języka polskiego . 2013.