uświadomienie

uświadomienie
n I
1. rzecz. od uświadomić.
2. «wiedza o czymś, znajomość czegoś; wtajemniczenie»

Uświadomienie ideologiczne, polityczne.

Uświadomienie płciowe, seksualne.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • uświadomienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. uświadomić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} poznanie czegoś, wiedza o czymś, znajomość, świadomość czegoś …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ukręcić — 1. pot. Ukręcić czemuś łeb «udaremnić coś, zahamować szerzenie się czegoś, zlikwidować coś»: W mig zatuszował sprawę, załatwił zwolnienie za kaucją i odszkodowanie, ukręcił łeb procesowi sądowemu (...). TRO 38/1993. 2. pot. Ukręcić komuś głowę,… …   Słownik frazeologiczny

  • asocjacja — ż I, DCMs. asocjacjacji; lm D. asocjacjacji (asocjacjacyj) 1. «w psychologii: łączenie się ze sobą wrażeń, wyobrażeń; związek między przedstawieniami polegający na tym, że przypomnienie lub uświadomienie sobie jednego z nich przywołuje na myśl… …   Słownik języka polskiego

  • olśnienie — n I 1. rzecz. od olśnić. 2. lm D. olśnienieeń «nagłe poznanie, uświadomienie sobie czegoś; to, co olśniewa, porywa, zachwyca» Doznać olśnienia …   Słownik języka polskiego

  • postrzeżenie — n I 1. rzecz. od postrzec. 2. lm D. postrzeżenieeń psych. «uświadomienie sobie wrażenia wywołanego działaniem bodźca zewnętrznego na analizator zmysłowy; percepcja; dawniej ogólnie: obserwacja, spostrzeżenie, uwaga» …   Słownik języka polskiego

  • samowiedza — ż II, DCMs. samowiedzadzy, blm «wiedza o samym sobie, uświadomienie sobie własnej osobowości» …   Słownik języka polskiego

  • skojarzenie — n I 1. rzecz. od skojarzyć. 2. lm D. skojarzenieeń «połączenie ze sobą wrażeń, wyobrażeń itp. zjawisk psychicznych w taki sposób, że pojawienie się w świadomości jednych z nich spowoduje uświadomienie sobie innych» …   Słownik języka polskiego

  • skojarzyć — dk VIb, skojarzyćrzę, skojarzyćrzysz, skojarzyćarz, skojarzyćrzył, skojarzyćrzony 1. «spowodować połączenie, związek kogoś, czegoś; powiązać, zespolić, zjednoczyć» Skojarzyć małżeństwo, parę. Skojarzyć dwoje młodych. 2. «połączyć ze sobą wrażenia …   Słownik języka polskiego

  • wiedza — ż II, DCMs. wiedzadzy, blm 1. «ogół wiadomości zdobytych dzięki uczeniu się; zasób wiadomości z jakiejś dziedziny, gałąź nauki» Rozległa, rzetelna, gruntowna, powierzchowna wiedza. Wiedza fachowa, zawodowa, życiowa. Wiedza encyklopedyczna. Wiedza …   Słownik języka polskiego

  • asocjacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. asocjacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} takie łączenie ze sobą myśli, uczuć, wrażeń, wyobrażeń, że uświadomienie sobie jednego wyobrażenia automatycznie przywołuje w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”