utaplać

dk I, \utaplaćam, \utaplaćasz, \utaplaćają, \utaplaćaj, \utaplaćał, \utaplaćany

pot. «zabrudzić czymś; uwalać, upaprać»

Utaplać nogi błotem.

Ubranie utaplane farbą.

utaplać się «ubrudzić się czymś; upaćkać się, usmarować się»

Utaplać się jedzeniem.

Już zdążyłeś się utaplać!