utrapieniec

utrapieniec
m II, DB. \utrapienieceńca, W. \utrapienieceńcze (\utrapienieceńcu); lm M. \utrapienieceńcy, DB. \utrapienieceńców
pot. «człowiek (najczęściej chłopiec), przez którego ma się różne kłopoty, utrapienia; łobuziak»

Co za los z tym utrapieńcem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • utrapieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. utrapienieceńcze || utrapienieceńcu; lm M. utrapienieceńcy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto sprawia drugiej osobie ciągłe kłopoty, kto jest przyczyną zmartwienia, utrapienia, troski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ten mały… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”