uwarunkować

dk IV, \uwarunkowaćkuję, \uwarunkowaćkujesz, \uwarunkowaćkuj, \uwarunkowaćował, \uwarunkowaćowany - uwarunkowywać ndk VIIIa, \uwarunkowaćowuję, \uwarunkowaćowujesz, \uwarunkowaćowuj, \uwarunkowaćywał, \uwarunkowaćywany

«uzależnić od określonych warunków»

Uwarunkować czymś swoją zgodę.

Uwarunkować małżeństwo posagiem.

Postępowanie uwarunkowane okolicznościami.

Coś jest uwarunkowane społecznie.