- uwłasnowolnić
- dk VIa, \uwłasnowolnićnię, \uwłasnowolnićnisz, \uwłasnowolnićnij, \uwłasnowolnićnił, \uwłasnowolnićnionypraw. «dać, przywrócić komuś na mocy orzeczenia sądowego możność dokonywania czynności prawnych»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
uwłasnowolnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uwłasnowolnićnię, uwłasnowolnićni, uwłasnowolnićnij, uwłasnowolnićniony, praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} przywrócić osobie fizycznej mocą wyroku sądowego możność podejmowania czynności prawnych {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień