uzasadniony

uzasadniony
imiesł. bierny czas. uzasadnić (p. uzasadniać)
uzasadniony w użyciu przym. «oparty na obiektywnych racjach, podstawach; słuszny, usprawiedliwiony»

Uzasadniony gniew, żal, niepokój.

Uzasadnione obawy.

Uzasadnione oburzenie.

Czuć do kogoś uzasadnioną niechęć.

Wyniki pracy napawały go uzasadnioną dumą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • uzasadniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} konieczny, słuszny, zasadny, usprawiedliwiony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uzasadniony wyrok, żal. Uzasadniona kara, duma, troska, obawa, decyzja. Uzasadnione pretensje, żądania, wątpliwości. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • aposterioryczny — «nabyty przez doświadczenie, oparty na doświadczeniu, uzasadniony za pomocą doświadczenia» Poznanie aposterioryczne. Sąd aposterioryczny …   Słownik języka polskiego

  • aprioryczny — «przyjęty z góry, nie oparty na doświadczeniu, lecz na rozumowaniu; uzasadniony bez odwoływania się do doświadczenia» Sądy, założenia aprioryczne. Wiedza aprioryczna. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • gołosłowny — «oparty tylko na słowach, nie na dowodach, faktach itp., niczym innym nie uzasadniony, nie poparty; operujący słowami» Gołosłowne oskarżenie, zapewnienie. Gołosłowne zarzuty …   Słownik języka polskiego

  • mętny — mętnyni, mętnyniejszy 1. «zawierający męty, zawiesinę, utrudniający dokładne widzenie przedmiotów; nieprzejrzysty» Mętna ciecz, woda, kałuża, rzeka. Mętny płyn, sok. Mętne wino, piwo. Mętna szyba. ◊ Łowić, łapać ryby w mętnej wodzie «wyzyskiwać… …   Słownik języka polskiego

  • sensowny — sensownyni 1. «mający sens właściwą treść, właściwe znaczenie; logiczny, uzasadniony» Sensowna opinia, rozmowa, wypowiedź. 2. pot. «działający, postępujący rozumnie, logicznie; rozumny, rozsądny» Sensowny człowiek …   Słownik języka polskiego

  • słusznie — słusznieej 1. «zgodnie z prawdą, z sensem, trafnie» Słusznie coś zauważyć, nadmienić. 2. «w sposób uzasadniony, mając podstawy do czegoś, sprawiedliwie» Słusznie się komuś coś należy. Słusznie się spodziewał nagrody za swe ostatnie dzieło. 3.… …   Słownik języka polskiego

  • słuszny — słusznyni, słusznyniejszy 1. «zawierający rację, trafny» Słuszne wnioski, uwagi, propozycje. Słuszne rozumowanie. Słuszna ocena, opinia. Słuszny pogląd. Uznać coś za słuszne. 2. «usprawiedliwiony, uzasadniony» Słuszny wybór …   Słownik języka polskiego

  • sprawiedliwy — sprawiedliwywi, sprawiedliwywszy 1. «postępujący zgodnie z nakazami etycznymi wobec innych, uznający bezstronnie prawa przysługujące innym ludziom; dążący do obiektywnego sądzenia, osądzający coś bezstronnie» Sprawiedliwy człowiek, sędzia,… …   Słownik języka polskiego

  • zasadnie — «w sposób uzasadniony, słusznie» Rewizję wniesiono zasadnie …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”