uzdolniony

uzdolniony
\uzdolnionynieni
«odznaczający się zdolnościami; zdolny, utalentowany»

Uzdolniony polityk, sportowiec.

Uzdolnione artystycznie dziecko.

Wybitnie, wszechstronnie uzdolniony człowiek.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • uzdolniony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uzdolnionynieni {{/stl 8}}{{stl 7}} mający uzdolnienia; utalentowany, zdolny, pojętny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uzdolniony aktor. Dziecko uzdolnione muzycznie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • stracić — 1. Stracić głowę «pod wpływem emocji nie móc się zdobyć na spokojne, sensowne rozumowanie, przestać panować nad sobą, przestać myśleć logicznie»: Oferta tak bogata, że można stracić głowę, ceny o wiele niższe niż w Warszawie. TSt 3/2000. Nie mogę …   Słownik frazeologiczny

  • aktorsko — przysłów. od aktorski Uzdolniony aktorsko …   Słownik języka polskiego

  • fachowo — 1. «w zakresie fachu, pod względem fachowym» Fachowo uzdolniony, wykształcony. 2. «z fachową znajomością rzeczy» Oceniać fachowo budowę. Szyć fachowo. Wykonać coś fachowo …   Słownik języka polskiego

  • fenomen — m IV, D. u, Ms. fenomennie; lm M. y, D. ów 1. DB. a; lm DB. ów «ktoś nadzwyczajny, niezwykle uzdolniony, utalentowany» Aktorski, śpiewaczy fenomen. 2. «rzadkie, niezwykłe zjawisko; rzecz wyjątkowa, zadziwiająca» Muzealny fenomen. Fenomen natury.… …   Słownik języka polskiego

  • fenomenalnie — fenomenalnieej przysłów. od fenomenalny Fenomenalnie uzdolniony …   Słownik języka polskiego

  • lingwistycznie — przysłów. od lingwistyczny Uzdolniony lingwistycznie …   Słownik języka polskiego

  • matematyk — m III, DB. a, N. matematykkiem; lm M. matematykycy, DB. ów 1. «pracownik naukowy zajmujący się matematyką; osoba mająca wykształcenie z zakresu matematyki; pot. nauczyciel matematyki w szkole» Kongres, zjazd matematyków. Wykształcić się na… …   Słownik języka polskiego

  • mimik — m III, DB. a, N. mimikkiem; lm M. mimikicy, DB. ów 1. «człowiek uzdolniony mimicznie, umiejący wyrażać uczucia i myśli za pomocą mimiki» 2. → mim w zn. 1 …   Słownik języka polskiego

  • muzykalny — muzykalnyni, muzykalnyniejszy 1. «wrażliwy na muzykę, uzdolniony do muzyki» Była bardzo muzykalna, pięknie grała na skrzypcach. ∆ Pamięć muzykalna «zdolność dokładnego odtwarzania zasłyszanych melodii» ∆ Słuch muzykalny, ucho muzykalne «słuch… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”