- uznany
- \uznanyniimiesł. bierny czas. uznać (p.)uznany w użyciu przym. «głośny, znakomity, mający ugruntowaną, wyrobioną dobrą opinię»
Uznany specjalista.
Był uznaną wielkością.
Słownik języka polskiego . 2013.
Uznany specjalista.
Był uznaną wielkością.
Słownik języka polskiego . 2013.
uznany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, uznanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} o ugruntowanej sławie, wartości; słynny, sławny, głośny, popularny, wzięty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uznany naukowiec. Uznana piosenkarka. Uznany film. Uznana powieść. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Silesian language — Infobox Language name=Silesian nativename= Ślůnsko godka familycolor=Indo European states=Silesian Voivodeship and Opole Voivodeship in Poland, Moravian Silesian Region and Olomouc Region (only Jeseník District) in Czech Republic, Germany and USA … Wikipedia
Julian Aleksandrowicz — (1908 1988) was a Polish medical professional, professor of medicine, a notable specialist on leukemia. [http://www.savingjews.org/righteous/av.htm Saving Jews: Polish Righteous] ] He is known for having developed concepts of comprehensive… … Wikipedia
Andrzej Przybielski — en privé. Photo par Stanisław Wawro Andrzej Grzegorz Przybielski, né le 9 aout 1944 et décédé le … Wikipédia en Français
Пшибельский, Анджей — Анджей Пшибельский Andrzej Przybielski … Википедия
antycesarz — m II, DB. a; lm M. e a. owie, DB. y a. ów hist. «cesarz uznany i koronowany przez opozycję, będący antagonistą panującego lub legalnie powołanego cesarza» … Słownik języka polskiego
holotyp — m IV, D. u, Ms. holotyppie; lm M. y biol. «okaz określonego gatunku uznany za okaz typowy przez badacza opisującego po raz pierwszy dany gatunek» ‹gr. + typ› … Słownik języka polskiego
instytucjonalizm — m IV, D. u, Ms. instytucjonalizmzmie, blm ekon. «kierunek w ekonomii politycznej rozwijający się w początkach XX w., głównie w Stanach Zjednoczonych, postulujący konieczność badania instytucjonalnych ram działalności gospodarczej oraz ich zmian,… … Słownik języka polskiego
kanoniczny — 1. «dotyczący kanonu wzoru, reguły; ogólnie przyjęty, uznany za właściwy, obowiązujący» Kanoniczny tekst sztuki. 2. mat. «podstawowy, zasadniczy» Postać kanoniczna trójmianu kwadratowego. 3. rel. «dotyczący kanonów, zgodny z kanonami przepisami… … Słownik języka polskiego
kanonizacja — ż I, DCMs. kanonizacjacji; lm D. kanonizacjacji (kanonizacjacyj) «w kościele katolickim: akt kościelny, na mocy którego zmarły zostaje uznany za świętego; kanonizowanie» ‹śrdwłc. z gr.› … Słownik języka polskiego