użerać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, użerać sięam się, użerać sięa się, użerać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kłócić się zawzięcie o coś; sprzeczać się, spierać się, wykłócać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Użerać się o pieniądze. Użerać się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chandryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, chandryczyć sięczę się, chandryczyć sięczy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uparcie sprzeczać się z kimś, kłócić o coś; także nieustannie mieć żale, pretensje do kogoś, usiłować coś wymóc na kimś ciągłymi kłótniami; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naużerać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, naużerać sięam się, naużerać sięa się, naużerać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} długo lub wielokrotnie użerać się z kimś lub z czymś; mieć dość użerania się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ile ja się muszę z wami… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żreć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nękać się wzajemnie kłótniami i szykanami, żyć z kimś w długotrwałej niezgodzie; gryźć się, użerać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żrą się ze wszystkimi wokoło. Żarli się latami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… … Słownik języka polskiego