wagon

wagon
m IV, D. -u, Ms. \wagonnie; lm M. -y
«pojazd szynowy (także: linowy) o napędzie własnym albo doczepiany do różnego rodzaju pojazdów ciągnących (np. do lokomotywy), służący do przewozu osób lub ładunków»

Wagon kolejowy, tramwajowy.

Wagon kolejki górskiej.

Wagon osobowy, sypialny, restauracyjny, pocztowy, bagażowy, towarowy, bydlęcy.

Wagon chłodnia.

Wagon cysterna.

Wagony pierwszej, drugiej klasy.

Sznur wagonów.

Wsiąść do wagonu.

Podstawiać, załadować, wyładować wagony.

∆ Wagon doczepny «wagon przyłączany do wagonu silnikowego, tworzący wraz z nim jednostkę pociągową»
∆ Wagon silnikowy «wagon o napędzie własnym, zwykle spalinowym lub elektrycznym, poruszający się po szynach, mogący ciągnąć za sobą wagony doczepne»
∆ Wagon pulmanowski «kolejowy wagon pasażerski mający długi, wąski korytarz, z którego prowadzą wejścia do poszczególnych przedziałów»
fr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • wagon — [ vagɔ̃ ] n. m. • 1829; « chariot de transport de houille » 1780; mot angl. 1 ♦ Véhicule sur rails, tiré par une locomotive; voiture d un train aménagée pour le transport des marchandises, des bestiaux... Wagon de marchandises, à bagages, à… …   Encyclopédie Universelle

  • wagon- — ⇒WAGON , élém. de compos. Élém. entrant dans la constr. de subst. masc. du vocab. des ch. de fer; le 2e élém. est un subst.; les mots constr. désignent une voiture spécialement aménagée ou un type de wagon de marchandises. A. [Les mots constr.… …   Encyclopédie Universelle

  • wagon — [wag′ən] n. [Du wagen < PGmc * wagna : see WAIN] 1. any of various types of four wheeled vehicles; specif., a) a horse drawn vehicle for hauling heavy loads b) a small cart pulled or steered by means of a pole handle and used by children in… …   English World dictionary

  • Wagon — Wag on, n. [D. wagen. [root]136. See {Wain}.] [1913 Webster] 1. A wheeled carriage; a vehicle on four wheels, and usually drawn by horses; especially, one used for carrying freight or merchandise. [1913 Webster] Note: In the United States, light… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • wagon — (n.) 1520s, from M.Du. wagen, waghen, from P.Gmc. *wagnaz (Cf. O.E. wægn, Mod.Eng. wain, O.S., O.H.G. wagan, O.N. vagn, O.Fris. wein, Ger. Wagen), from PIE *woghnos, from *wegh to carry, to move (Cf. Skt. vahanam …   Etymology dictionary

  • wagon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wagonnie {{/stl 8}}{{stl 7}} pojazd torowy lub linowy służący do przewozu osób lub ładunków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wagon kolejowy, tramwajowy. Wagon sypialny, restauracyjny. <fr. z ang.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wagon — (Brit. also waggon) ► NOUN 1) a vehicle, especially a horse drawn one, for transporting goods. 2) Brit. a railway freight vehicle; a truck. 3) chiefly N. Amer. a wheeled cart or hut used as a food stall. ● on the wagon Cf. ↑on the wagon …   English terms dictionary

  • Wagon — Wag on, v. t. [imp. & p. p. {Wagoned}; p. pr. & vb. n. {Wagoning}.] To transport in a wagon or wagons; as, goods are wagoned from city to city. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Wagon — Wag on, v. i. To wagon goods as a business; as, the man wagons between Philadelphia and its suburbs. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Wagon — Assez courant dans le Nord Pas de Calais et en Belgique (variante : Waghon), attesté depuis le début du XIIIe siècle, pourrait être le cas régime du nom de personne germanique Wago. Autre possibilité : terme désignant un Gascon, sachant que les… …   Noms de famille

  • wagōn — *wagōn germ., schwach. Verb: nhd. bewegen; ne. move (Verb); Rekontruktionsbasis: an., ae., as., ahd.; Etymologie: idg. *u̯eg̑ʰ , Verb …   Germanisches Wörterbuch

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”