wałęsanie się
Look at other dictionaries:
włóczęga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb a. VIb, CMc. włóczęgaędze, lm M. włóczęgagi || włóczęgaędzy {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna włóczący się po świecie, niemający stałego miejsca pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezdomny włóczęga. Bał się włóczęgów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włóczęga — 1. ż III, CMs. włóczęgaędze; lm D. włóczęgaęg «wędrówka bez określonego celu; wałęsanie się, tułanie się; także: dłuższa piesza wycieczka, wędrówka» Włóczęga po górach, po polach. Wybrać się na włóczęgę. 2. m odm. jak ż III, CMs. włóczęgaędze; lm … Słownik języka polskiego
łazęga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb, CMc. łazęgaędze, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}mężczyzna lubiący włóczyć się, wałęsać; łazik, włóczęga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łazęga wędrujący bez celu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}łazęga… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obijaczka — ż III, CMs. obijaczkaczce; lm D. obijaczkaczek pot. «bezczynne wałęsanie się, obijanie się, próżnowanie» … Słownik języka polskiego
wagary — blp, D. wagaryrów «samowolne przebywanie ucznia poza szkołą, wałęsanie się podczas obowiązkowych zajęć szkolnych» Pójść, chodzić na wagary. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
