- weżreć się
- dk XI, \weżreć siężre się, wżarł się, wżarłszy się - wżerać się ndk I, \weżreć sięra się, \weżreć sięają się, \weżreć sięał się1. «wniknąć do wewnątrz czegoś; trawiąc zniszczyć coś, przeżreć»
Pył, dym wżera się w oczy.
Rdza wżarła się w stal.
2. «o zwierzętach: wbić zęby w coś; wgryźć się w coś, wpić się w coś zębami, kłami itp.»Gąsienica wżarła się w liść.
Kleszcz wżarł się w skórę zwierzęcia.
3. książk. «uwierając uszkodzić skórę, ciało; wgnieść się, wcisnąć się, wpić się, werżnąć się w coś»Postronek wżerał się w szyję zwierzęcia.
◊ Coś się wżarło (ktoś się wżarł) komuś w pamięć, w mózg «ktoś nie może o czymś (o kimś) zapomnieć; coś się upamiętniło (ktoś się upamiętnił)»
Słownik języka polskiego . 2013.