- wędrówka
- ż III, CMs. \wędrówkawce; lm D. \wędrówkawek1. «wędrowanie (chodzenie, jeżdżenie); podróż, podróżowanie, wycieczka, spacer»
Daleka, długa, piesza wędrówka.
Samotna, wakacyjna, krajoznawcza wędrówka.
Wędrówka pieszo, samochodem, koleją, rowerem.
Wędrówka lasami, rzekami.
Wędrówka po wytyczonych, po nie przetartych szlakach.
Wędrówka po świecie.
Wędrówka przez puszcze, moczary.
Wędrówka w góry, w nieznane.
Wędrówka w pojedynkę.
Pójść, wybrać się na wędrówkę.
2. «przenoszenie się, przemieszczanie się, przesuwanie się z miejsca na miejsce; zmiana miejsca pobytu, zmiana położenia»Wędrówka Księżyca po niebie.
Wędrówka piasków lotnych.
∆ Wędrówka dusz → reinkarnacja∆ Wędrówki ludów «wielkie migracje ludności (głównie ludów słowiańskich, germańskich i turecko-mongolskich) w IV-VI w., które spowodowały zmianę struktury politycznej Europy oraz przyczyniły się do upadku państwa rzymskiego i do powstania nowych państw średniowiecznych»przen. «masowe wycieczki, podróże, przeprowadzki»3. pot. «odwiedzanie kolejno wielu miejsc, np. w czasie poszukiwania czegoś, załatwiania jakiejś sprawy; chodzenie tam i z powrotem»Wędrówka od urzędu do urzędu.
Wędrówka po sklepach, po restauracjach.
Wędrówka w poszukiwaniu pracy.
Wędrówka po pokoju, wokół stołu.
Słownik języka polskiego . 2013.