Wiadoma osoba.
Wiadoma sprawa, przyczyna.
Wiadomy człowiek.
Wiadomy powód, cel.
Wędrować sobie tylko wiadomymi szlakami.
Załatwić coś w wiadomy sposób.
Coś nie jest komuś wiadome.
Słownik języka polskiego . 2013.
wiadomy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wiadomymi {{/stl 8}}{{stl 7}} znany powszechnie, ogólnie; wcześniej określony, ustalony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiadoma osoba. Wiadomy adres. Z wiadomych powodów. Spotkać się w wiadomym miejscu.{{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiadomy — Rzecz wiadoma zob. rzecz 18 … Słownik frazeologiczny
jawny — jawnyni, jawnyniejszy «dokonywany albo odbywający się w sposób dla wszystkich widoczny, powszechnie znany, wiadomy; nie maskujący się, nie ukrywany, publiczny; wyraźny, oczywisty» Jawna sprzeczność; jawne przeciwieństwo. Jawna niechęć, wzgarda.… … Słownik języka polskiego
określony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. określić (p.) określony w użyciu przym. «sprecyzowany, wiadomy, pewny, jasny, wyraźny» Określona barwa, kształt. Mieć o kimś określony sąd. Nie miał określonego zawodu … Słownik języka polskiego
skryty — imiesł. bierny czas. skryć (p.) skryty w użyciu przym. 1. «nie lubiący mówić o sobie, o swoich przeżyciach, uczuciach, kłopotach itp.; zamknięty w sobie» Człowiek skryty. Skryte usposobienie. Mieć skryty charakter. 2. «znany, wiadomy niewielu… … Słownik języka polskiego
pospolity — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pospolityici, pospolitytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powszechnie, często występujący, spotykany; ogólnie wiadomy, znany : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pospolite nazwisko. Pospolite… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
