- wiązar
- m IV, D. -a, Ms. \wiązararze; lm M. -ybud. «podstawowy element konstrukcji dachowej, mający zwykle formę trójkąta, przenoszący na ścianę budynku obciążenie dachu, parcie wiatru itp.»
Słownik języka polskiego . 2013.
wiązar
Look at other dictionaries:
Прогон — Балка в несущих конструкциях здания, опирающаяся непосредственно на опорные части сооружения стены, колонны, пилоны. Источник: Словарь архитектурно строительных терминов 1. главная балка в зданиях, часто служащая опорой для других балок 2. балка … Строительный словарь
więźba — ż IV, CMs. więźbabie; lm D. więźb bud. «ciesielska konstrukcja nośna dachu, której głównym elementem jest wiązar» Więźba dachowa. Więźba dachu … Słownik języka polskiego
trawers — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. trawerssie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urządzenie służące do zabezpieczenia brzegu przed wylewem rzeki, mające formę grobli biegnącej od brzegu do głębokiego miejsca w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
