- cewiaczka
- ż III, CMs. \cewiaczkaczce; lm D. \cewiaczkaczek→ cewiarka w zn. 1
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
cewiarka — ż III, CMs. cewiarkarce; lm D. cewiarkarek 1. włók. «robotnica obsługująca maszynę do cewienia; cewiaczka, przewijaczka» 2. włók. «maszyna na oddziale przygotowawczym tkalni, służąca do cewienia; przewijarka» Cewiarka wątkowa, osnowowa … Słownik języka polskiego