- wiekować
- ndk IV, \wiekowaćkuję, \wiekowaćkujesz, \wiekowaćkuj, \wiekowaćowałpot. «przebywać, pozostawać gdzieś długo, zbyt długo; pozostawać na stałe»
Nie miał zamiaru wiekować na wsi.
Nie będziemy tu wiekować.
Słownik języka polskiego . 2013.
wiekować
Look at other dictionaries:
wiekować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wiekowaćkuję, wiekowaćkuje, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pozostawać gdzieś bardzo długo, na stałe, na zawsze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie mam zamiaru wiekować w tej zapadłej dziurze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
