- wierzący
- imiesł. przymiotnikowy czynny czas. wierzyć (p.)wierzący, wierząca w użyciu rzecz. «człowiek wyznający jakąś religię»
Współpraca wierzących i niewierzących.
Słownik języka polskiego . 2013.
wierzący
Look at other dictionaries:
wierzący — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} wyznawca jakiejś religii; wierny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymagać od wszystkich wierzących zachowania postu w danym dniu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Constitutional references to God — Several national constitutions make reference to God, most often in the preamble. Such invocationes or nominationes dei are found notably in several European constitutional traditions (reflecting the strong position of established churches in… … Wikipedia
posługa — 1. podn. Oddać komuś ostatnią posługę «pochować zmarłego lub wziąć udział w jego pogrzebie»: Ostatnią posługę oddali Szczęsnemu koledzy z powstańczego oddziału (...). H. Krall, Taniec. 2. podn. Ostatnia posługa «pogrzeb»: Wierzący mają prawo do… … Słownik frazeologiczny
zalać — posp. Zalać pałę, pałkę «upić się»: Nikomu nie wydawało się mało prawdopodobne, żeby wierzący mahometanin zalewał pałę i gustował w trunkach. J. Krzysztoń, Wielbłąd. (Nagła, zła, jasna) krew kogoś zalewa zob. krew 27. Zalać komuś sadła za skórę… … Słownik frazeologiczny
zalewać — posp. Zalać pałę, pałkę «upić się»: Nikomu nie wydawało się mało prawdopodobne, żeby wierzący mahometanin zalewał pałę i gustował w trunkach. J. Krzysztoń, Wielbłąd. (Nagła, zła, jasna) krew kogoś zalewa zob. krew 27. Zalać komuś sadła za skórę… … Słownik frazeologiczny
bezbożnik — m III, DB. a; lm M. bezbożnikicy, DB. ów przestarz. «człowiek nie wierzący w Boga lub bogów, występujący przeciw religii, wierze» … Słownik języka polskiego
bezbożny — bezbożnyni przestarz. «nie wierzący w Boga lub bogów; występujący przeciwko religii; niereligijny» … Słownik języka polskiego
fatalista — m odm. jak ż IV, CMs. fatalistaiście; lm M. fatalistaiści, DB. fatalistatów «człowiek wierzący w przeznaczenie; wyznawca fatalizmu» ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
łatwowierny — łatwowiernyni «łatwo we wszystko wierzący; ufny, naiwny» Ktoś łatwowierny jak dziecko … Słownik języka polskiego
niewierzący — «nie wierzący w istnienie Boga» Był człowiekiem niewierzącym. niewierzący, niewierząca w użyciu rzecz. «ten, kto nie wierzy w istnienie Boga; ateista» … Słownik języka polskiego
