- winidur
- m IV, D. -u, Ms. \winidururze, blmtechn. «twardy polichlorek winylu, sztuczne tworzywo termoplastyczne, niepalne, odznaczające się dużą odpornością chemiczną; używany do wykładania zbiorników, do wyrobu rur, płyt, rynien itp.»‹winy(l) + łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.