- winogrono
- n III, Ms. \winogrononie; lm D. \winogronoon1. zwykle w lm «owoce winorośli właściwej, jagody kuliste albo owalne, barwy zielonawej, żółtawej lub czerwonopurpurowej do granatowej, zebrane w grona, spożywane na surowo, suszone (z odmian bezpestkowych) jako rodzynki oraz używane do wyrobu wina, także octu winnego itp.»
Słodkie, soczyste winogrona.
Kiście winogron.
Sok z winogron.
Jeść winogrona.
◊ Kwaśne winogrona «rzeczy trudne do osiągnięcia, pożądane, a pozornie lekceważone»przen. tylko w lm, żart. «ludzie stojący na stopniach i zderzakach zatłoczonego tramwaju dawnego typu»2. pot. → winoroślZasadzić winogrona.
Słownik języka polskiego . 2013.