- wiosenka
- ż III, CMs. \wiosenkance; lm D. \wiosenkanekzdr. od wiosnaa) rzad. w zn. 1:
Nadeszła wreszcie wiosenka.
b) przestarz. dziś żart. w zn. 2:Ktoś starszy o kilka wiosenek.
Słownik języka polskiego . 2013.
Nadeszła wreszcie wiosenka.
Ktoś starszy o kilka wiosenek.
Słownik języka polskiego . 2013.
wiosenka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wiosenkance; lm D. wiosenkanek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. wiosna w zn. 1.: Niedługo nadejdzie wiosenka, zrobi się weselej i raźniej.; w zn. 2.: Niewiele już mu wiosenek zostało. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień