- wisus
- m IV, DB. -a, Ms. \wisussie; lm M. -y, DB. -ów«urwis, psotnik, łobuziak»
Gromada wisusów.
Słownik języka polskiego . 2013.
wisus
Look at other dictionaries:
wisus — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. wisussie {{/stl 8}}{{stl 7}} chłopiec skłonny do psot; urwis, psotnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trudno wytrzymać z tym wisusem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulicznik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. ulicznikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} chłopiec przebywający najczęściej na ulicy, poza domem, bez opieki i bez zajęcia; dziecko ulicy, łobuziak, wisus {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
