władza

władza
ż II, DCMs. \władzadzy
1. blm
«prawo rządzenia państwem, panowanie, rządzenie; stosunek społeczny między dwiema grupami, polegający na tym, że jedna z grup może w sposób trwały oddziaływać na postępowanie grupy drugiej w realizacji zadań społecznych i ma środki zapewniające jej kontrolę tego postępowania; także: rządzenie kimś, kierowanie kimś, np. członkami rodziny, instytucji, stowarzyszeń itp.»

Władza absolutna, despotyczna.

Władza najwyższa.

Władza niepodzielna, nieograniczona.

Władza ustawodawcza, prawodawcza.

Władza wykonawcza.

Władza ludowa, rewolucyjna.

Władza króla.

Władza rodzicielska.

Władza ojca nad synem.

Walka o władzę.

Sprawować władzę.

Nadużywać władzy.

Obalić władzę.

Przechwycić, przejąć władzę.

Zagarnąć, zdobyć władzę.

Zrzec się władzy.

Być u władzy.

Dojść do władzy.

Ustanowić władzę.

Ugruntować, umocnić władzę.

Utrzymać się u władzy.

Dzielić się z kimś władzą.

Reprezentować jakąś władzę.

Uzurpować sobie władzę.

Wyzuć kogoś z władzy.

Wyzwolić się spod czyjejś władzy.

Odsunąć kogoś od władzy.

Sięgnąć po władzę.

Pozbawić matkę władzy rodzicielskiej.

∆ Władza państwowa «suwerenna i uniwersalna władza na danym terytorium państwowym, zdolna do zapewnienia obowiązującego porządku prawnego, społecznego i ekonomicznego, spełniająca również inne, wewnętrzne i zewnętrzne funkcje państwowe»
2. częściej w lm, D. władz
«instytucje, organy rządzące, kierujące czymś; osoby rządzące, kierujące czymś»

Władze administracyjne, partyjne, związkowe.

Władze centralne.

Oddać się w ręce władz.

Stawiać opór władzy.

∆ Organy władzy «instytucje, osoby rządzące czymś»
gw. miejska Pan władza «milicjant, policjant»
3. lm D. władz
«możność, zdolność władania, poruszania częściami własnego ciała»

Odzyskać, stracić władzę w nogach.

Nie mieć władzy w rękach.

∆ Władze umysłowe «zdolność myślenia, rozumowania, odczuwania»
∆ Być w pełni władz umysłowych «być normalnym psychicznie»
◊ Mieć władzę nad sobą; odzyskać, stracić władzę nad sobą «kontrolować swoje odruchy, być opanowanym, spokojnym; opanować się, stracić panowanie nad sobą»
4. blm
«oddziaływanie na kogoś, wpływ; moc, siła»

Mieć nad kimś tajemną władzę.

Mieć władzę nad czyimś sercem, nad czyimiś myślami.

Dostać się we władzę nałogu, namiętności.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • władza — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prawo rządzenia, rozporządzania kimś, narzucania komuś swojej woli; panowanie, rządy nad kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władza najwyższa. Władza… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • władza — 1. Być w pełni władz umysłowych «być zdrowym psychicznie»: Czyny, jakie popełnił, same świadczą, że nie był wówczas w pełni władz umysłowych. P. Pytlakowski, Czekajac. (...) kiedy osoba będąca w pełni władz umysłowych nie daje znaku życia, to… …   Słownik frazeologiczny

  • czwarta władza — {{/stl 13}}{{stl 7}} środki masowego przekazu (obok tradycyjnie wyróżnianych w demokracji władz: ustawodawczej, wykonawczej, sądowniczej) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pan władza — Policjant Eng. A police officer …   Słownik Polskiego slangu

  • Cyan (Closterkeller album) — Cyan Studio album by Closterkeller Released April 29, 1996 (Poland) …   Wikipedia

  • Closterkeller — at Castle Party 2008 Background information Origin Warsaw, Poland …   Wikipedia

  • Gräfin Cosel (1968) — Dieser Artikel wurde wegen inhaltlicher Mängel auf der Qualitätssicherungsseite der Redaktion Film und Fernsehen unter Angabe von Verbesserungsvorschlägen eingetragen. Beteilige Dich an der Verbesserung dieses Artikels und entferne diesen… …   Deutsch Wikipedia

  • pan — 1. Być panem położenia, sytuacji «być osobą, od której w danej chwili coś zależy»: Jagiełło doskonale rozumiał, że te dwie wielkie, niesłychanie bogate republiki kupieckie stanowią szczebel do ostatecznego zwycięstwa na wschodzie. Kto nimi… …   Słownik frazeologiczny

  • ludowładztwo — n III, Ms. ludowładztwowie, blm «władza, rządy sprawowane przez lud; ustrój polityczny (przeciwstawiany jedynowładztwu), w którym władza faktycznie albo nominalnie należy do ludu; demokracja» …   Słownik języka polskiego

  • monarchia — ż I, DCMs. monarchiachii; lm D. monarchiachii (monarchiachij) «forma rządów, w których władza spoczywa w ręku jednostki monarchy (króla, cesarza, sułtana), sprawującego ją dożywotnio (na zasadzie dziedziczenia lub w drodze wyboru), samodzielnie… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”