wmanewrować

dk IV, \wmanewrowaćruję, \wmanewrowaćrujesz, \wmanewrowaćruj, \wmanewrowaćował, \wmanewrowaćowany - wmanewrowywać ndk VIIIa, \wmanewrowaćowuję, \wmanewrowaćowujesz, \wmanewrowaćowuj, \wmanewrowaćywał, \wmanewrowaćywany

1. pot. «spowodować, że ktoś znajdzie się w niekorzystnej, kłopotliwej sytuacji; wrobić kogoś»

Wmanewrować kogoś w aferę.

2. rzad. «manewrując czymś, wprowadzić dokądś»

Wmanewrować samochód do garażu.

wmanewrować się - wmanewrowywać się «dać się wciągnąć do udziału w czymś niekorzystnym; wrobić się»

Wmanewrować się w ryzykowne przedsięwzięcie.