chałturzysta

chałturzysta
m odm. jak ż IV, CMs. \chałturzystayście; lm M. \chałturzystayści, DB. \chałturzystatów
pot. «ten, kto uprawia chałturę»

To typowa praca naukowca - chałturzysty.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • chałturzysta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. chałturzystayście, lm M. chałturzystayści, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba często zajmująca się chałturami, chałturząca, uprawiająca chałturę; chałturszczyk, chałturnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężkie czasy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chałturnik — m III, DB. a, N. chałturnikkiem; lm M. chałturnikicy, DB. ów pot. «ten, kto uprawia chałturę; chałturzysta» …   Słownik języka polskiego

  • chałturowiec — m II, DB. chałturowiecwca; lm M. chałturowiecwcy, DB. chałturowiecwców pot. → chałturzysta …   Słownik języka polskiego

  • chałturnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. chałturnikicy, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co chałturzysta: Ściągać na imprezę chałturników. Wyrobić sobie markę chałturnika. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chałturszczyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co chałturzysta. <ros.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chałturzystka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. chałturzystkatce; lm D. chałturzystkatek, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. chałturzysta: Występy jakiejś chałturzystki. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”